UŁ komentuje: BUŁa perłą architektury

Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego została ukończona w 1960 r. Jest ciekawym przykładem architektury PRL-u. Ta prosta na pierwszy rzut oka bryła, zawiera w sobie wiele architektonicznych smaczków. O wyjątkowości Biblioteki opowiada dr inż. Błażej Ciarkowski.

 

Architektura PRL-u kojarzy się z blokami z wielkiej płyty, z czymś nieciekawym i przytłaczającym, jednak BUŁa jest dowodem na to, że takie skojarzenia nie są do końca słuszne. W okresie PRL ze względu na wzrost liczby ludności mieszkającej w miastach, priorytetowo traktowano budownictwo mieszkaniowe. W samych tylko latach 1945 a 1970 oddano do użytku ponad 2,8 mln mieszkań. Celem przyspieszenia prac, wdrażano standaryzację, budowę z prefabrykatów. Klatkowce, punktowce, galeriowce zastąpiły tradycyjne kamienice. Oryginalne architektonicznie budynki z okresu PRL to głównie obiekty użyteczności publicznej: kina, sale widowiskowo-sportowe, domy handlowe, czy siedziby instytucji.

Projektantem Biblioteki UŁ był Edmund Orlik, który pracował nad nią we współpracy z Eugeniuszem Budlewskim. Ich dzieło uznano za najbardziej dopracowany gmach okresu PRL w Łodzi. Edmund Orlik zaprojektował w Łodzi też m.in. akademik dla obcokrajowców (tzw. Wieża Babel) i Studium Języków Obcych.

Dlaczego zachwycano się budynkiem Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego już od momentu jej powstania? Co ją wyróżnia? Na te pytania w materiale odpowiada dr inż. Błażej Ciarkowski.

CAM00646-2

DSC_0030-2

Źródło: Archiwum Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego

Jest on architektem i historykiem sztuki. Od 2012 roku pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Historii Sztuki UŁ. Zainteresowania badawcze koncentruje na powojennej architekturze polskiej, związkach architektury i polityki, a także konserwacji i ochronie dziedzictwa ruchu modernistycznego.

Zachęcamy do zapoznania się z innymi komentarzami ekspertów Uniwersytetu Łódzkiego na kanale naszej uczelni na portalu Youtube.com.

Redakcja: Centrum Promocji