Architektura PRL-u kojarzy się z blokami z wielkiej płyty, z czymś nieciekawym i przytłaczającym, jednak BUŁa jest dowodem na to, że takie skojarzenia nie są do końca słuszne. W okresie PRL ze względu na wzrost liczby ludności mieszkającej w miastach, priorytetowo traktowano budownictwo mieszkaniowe. W samych tylko latach 1945 a 1970 oddano do użytku ponad 2,8 mln mieszkań. Celem przyspieszenia prac, wdrażano standaryzację, budowę z prefabrykatów. Klatkowce, punktowce, galeriowce zastąpiły tradycyjne kamienice. Oryginalne architektonicznie budynki z okresu PRL to głównie obiekty użyteczności publicznej: kina, sale widowiskowo-sportowe, domy handlowe, czy siedziby instytucji.
Projektantem Biblioteki UŁ był Edmund Orlik, który pracował nad nią we współpracy z Eugeniuszem Budlewskim. Ich dzieło uznano za najbardziej dopracowany gmach okresu PRL w Łodzi. Edmund Orlik zaprojektował w Łodzi też m.in. akademik dla obcokrajowców (tzw. Wieża Babel) i Studium Języków Obcych.
Dlaczego zachwycano się budynkiem Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego już od momentu jej powstania? Co ją wyróżnia? Na te pytania w materiale odpowiada dr inż. Błażej Ciarkowski.
Źródło: Archiwum Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego
Jest on architektem i historykiem sztuki. Od 2012 roku pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Historii Sztuki UŁ. Zainteresowania badawcze koncentruje na powojennej architekturze polskiej, związkach architektury i polityki, a także konserwacji i ochronie dziedzictwa ruchu modernistycznego.
Zachęcamy do zapoznania się z innymi komentarzami ekspertów Uniwersytetu Łódzkiego na kanale naszej uczelni na portalu Youtube.com.
Redakcja: Centrum Promocji