Prof. Tomasz Bocheński z UŁ o swojej najnowszej książce

Kiedy improwizacja staje się sztuką? Czym jest „opresja” teoretyzowania? O swojej najnowszej książce „Improwizacja w literaturze polskiej XX wieku” opowiada prof. Tomasz Bocheński z Wydziału Filologicznego UŁ w rozmowie z prof. Katarzyną Kuczyńską-Koschany.

Prof. Tomasz Bocheński podczas rozmowy z prof. Katarzyną Kuczyńską-Koschany.Prof. Tomasz Bocheński podczas rozmowy z prof. Katarzyną Kuczyńską-Koschany.

Autor, kierownik Zakładu Literatury Polskiej XX i XXI wieku na Wydziale Filologicznym UŁ, zabiera czytelnika w podróż po nowych, śmiałych interpretacjach twórczości najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku: Wiesława Myśliwskiego, Brunona Schulza, Witolda Gombrowicza, Juliana Tuwima i Witkacego.

Ta jego osobista wyprawa, wyznaczana zaczerpniętą z muzykologii kategorią improwizacji – wykorzystaną w taki sposób po raz pierwszy w literaturoznawstwie polskim – sama także nabiera rytmu niecodziennej autorskiej improwizacji.

Świetny przejaw humanistyki „otwartej”, stawiającej odważne pytania i ryzykującej nieoczywiste odpowiedzi na nie. Książka jest w ścisłym tego słowa znaczeniu projektem interpretacyjnym, cennym i oryginalnym, jeśli zważyć, że autor rezygnuje w niej z uczestnictwa w „głównym nurcie” interpretatorów literatury prześcigających się w epatowaniu erudycją i umiejętności posługiwania się coraz to nowymi językami opisu, metodologiami.

- prof. dr hab. Józef Olejniczak

Książka „Improwizacja w literaturze polskiej XX wieku” autorstwa prof. Tomasza Bocheńskiego ukazała się w tym roku nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego.

Materiał: Wydawnictwo UŁ

Redakcja: Centrum Promocji UŁ