Urodzony 25 czerwca 1927 w Rugby. Absolwent Stretford Grammar School. W 1948 r. ukończył fizykę z tytułem licencjata na Uniwersytecie w Manchesterze, a w 1953 r. uzyskał tytuł doktora. W 1956 r. przeniósł się na Uniwersytet w Durham, gdzie w 1965 r. został awansowany na profesora.
W tamtym czasie w obszarze jego zainteresowań naukowych była głównie fizyka jądrowa i promieniowanie kosmiczne - w swoim laboratorium zajmował się odkrywaniem sposobu oddziaływań cząstek z materią. Był znany z opracowania dwóch nowatorskich technik badania promieniowania kosmicznego: neonowej lampy błyskowej i spektrografu z litego żelaza. Wraz z współpracownikami z Instytutu Badań Podstawowych w Bombaju im. Tata i Uniwersytetu Miejskiego w Osace opracował wielkoskalowy zespół podziemnych detektorów do wykrywania promieni kosmicznych co w 1965 r. przyczyniło się do odkrycia pierwszych neutrin atmosferycznych w eksperymencie Kolar Gold Fields.
Od 1973 r. członek Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego, a w latach 1981-1983 jego Prezes. Od 1977 r. członek Towarzystwa Królewskiego. W latach 1991-1995 pracował jako astronom królewski. W 1995 roku otrzymał tytuł szlachecki. Pełnił funkcję Prezesa Europejskiego Towarzystwa Fizycznego w latach 1999-2001.
Otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego w 1989 r.
Nim przeszedł na emeryturę w 1992 r., był kierownikiem Wydziału Fizyki Uniwersytetu w Durham przez trzy okresy: 1974-1977, 1980-1984 i 1986-1988. Pasja Profesora do fizyki nie zniknęła po przejściu na emeryturę. Kontynuował aktywnie badania, a jego wiedza i wnikliwość były nadal doceniane przez jego przyjaciół i współpracowników.