Profesor Wolfgang Braungart jest literaturoznawcą na Uniwersytecie w Bielefeld, emerytowanym od sierpnia 2022 r. Od 1996 r. kierował katedrą Literatury Niemieckiej i Literaturoznawstwa Ogólnego na Wydziale Lingwistyki i Literaturoznawstwa. Jego główne zainteresowania badawcze obejmują m.in. literaturę i sztuki piękne, literaturę i religię, kulturę popularną, badania nad utopią, literaturę XVII i XVIII w. oraz przełomu wieków XIX i XX. Profesor Braungart jest przewodniczącym Stefan-George-Gesellschaft e.V. Bingen.
Najważniejszymi publikacjami książkowymi prof. Braungarta są: opublikowana rozprawa doktorska Die Kunst der Utopie: vom Späthumanismus zur frühen Aufklärung: Ordnung und Integration (Metzler, Stuttgart 1989); rozprawa habilitacyjna: Ritual und Literatur (Niemeyer, Tübingen 1996); monografie: Ästhetischer Katholizismus. Stefan Georges Rituale der Literatur (Niemeyer, Tübingen 1997); Ästhetik der Politik, Ästhetik des Politischen. Ein Versuch in Thesen (Wallstein, Göttingen 2012); Literatur und Religion in der Moderne (Fink, Paderborn 2016); Melancholie und Geselligkeit. Studien zu Mörike (Metzler, Berlin 2021).
Spośród licznych artykułów w czasopismach i monografiach zbiorowych warto wymienić choć kilka, by zilustrować bogate spektrum badawcze reprezentowane przez prof. Braungarta: Są to: Schillers Maria Stuart und die Kommunion. Religion, Religiosität und Literatur am Ende des Jahrhunderts der Aufklärung („Studi Germanici” 2021, 20: 77–101); Georg Heym: Versuch einer neuen Religion (1909). Mit einem Blick auf Hölderlin (Über Religion, Ältestes Systemprogramm) („Literatur für leser. Georg Heyms nachgelassene Prosa und Schriften” 2021, 18/3: 225–237); Stefan George: Leben, Werk, Forschung („George-Jahrbuch” 2020/2021, 13: 113–120); Die Kunst ist keine Immaculata. Einige Thesen zur Bedeutung schöner Stellen für die Kanonbildung. Auch der Versuch einer Antwort an Heinz Schlaffer („Germanisch-Romanische Monatsschrift” 2018, 68/1: 89–105); Standard: Literatur. Die Kunst, das Individuelle und Günter Eichs Himbeerranken („Germanisch-Romanische Monatsschrift” 2015, 65/1: 63–77).
Profesor Braungart jest wybitnym i uznanym literaturoznawcą, cenionym w krajach niemieckojęzycznych oraz poza nimi. Sam rozumie swą rolę przede wszystkim jako misję nauczyciela akademickiego, dla którego praca dydaktyczna stała się sensem działalności zawodowej. Szczególną wagę przywiązuje do budowania mostów między różnymi kulturami i nawiązywania kontaktów z zagranicznymi uniwersytetami, w których bardzo chętnie podejmuje się prowadzenia wykładów i seminariów ze studentami. Wolfgang Braungart był wielokrotnie profesorem gościnnym, m.in. w uniwersytetach francuskich, w Indiach, w Szanghaju.
Z germanistyką Uniwersytetu Łódzkiego współpracuje bardzo intensywnie od połowy lat osiemdziesiątych. W latach 1985–1995 był asystentem naukowym w Uniwersytecie im. Justusa Liebiga w Giessen. W tych giesseńskich czasach niezwykle serdecznie opiekował się gośćmi z Uniwersytetu Łódzkiego, bardzo aktywnie wspierał naszych studentów, studiujących wówczas w Giessen w ramach programu TEMPUS. Ponadto współorganizował wspólne łódzko-giesseńskie konferencje literaturoznawcze, pomagał pracownikom UŁ w znalezieniu możliwości publikacji w niemieckich czasopismach i wydawnictwach (co na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych było bardzo trudne), zawsze służył radą i aktywnym wsparciem. W tym okresie, blisko czterdzieści lat temu, narodziły się także prywatne przyjaźnie z Wolfgangiem Braungartem i jego rodziną, które przetrwały do dziś.
Po objęciu katedry w Bielefeld w 1996 r. nie tylko podtrzymywał kontakty z Uniwersytetem Łódzkim, ale zbudował bardzo dobrze funkcjonującą współpracę na poziomie pracowników i studentów. Nasi literaturoznawcy mieli wielokrotnie możliwość prowadzenia zajęć w Bielefeld. Ich pobyty były zawsze starannie przygotowane, więc nawet krótka kwerenda czy wyjazd w ramach Erasmusa mogły być dzięki staraniom prof. Braungarta maksymalnie wykorzystane. Kilkoro młodych badaczy i badaczek znalazło opiekę naukową w Bielefeld. podczas dłuższych na stypendiach DAAD. Asystenci prof. Braungarta przyjeżdżają regularnie do Łodzi i są integrowani w nasze spotkania naukowe i seminaria magisterskie. Profesor Braungart zorganizował w 2017 r. wspólne tygodniowe seminarium w Ravensbrück, poświęcone literaturze Holocaustu – ważnym tematem seminarium była literatura z łódzkiego getta.
Studenci UŁ zapraszani są do udziału w szkołach letnich, które prof. Braungart regularnie organizuje w Uniwersytecie w Bielefeld – należy podkreślić, że zawsze otrzymywali stypendia, które pozwalały im się utrzymać przez trzy tygodnie trwania kursów.
Profesor Wolfgang Braungart był wielokrotnie gościem w Uniwersytecie Łódzkim – przyjeżdżał na konferencje lub w ramach współpracy między uniwersytetami w Giessen i w Łodzi, a później jako gość Instytutu Filologii Germańskiej. Jego wykłady i seminaria były bardzo starannie przygotowane i zorientowane na maksymalną korzyść dla studentów – do tego stopnia, że Profesor przywoził (pociągiem) całe zestawy kopii potrzebnych na zajęcia, gdy u nas kopiarki nie były jeszcze w powszechnym wyposażeniu uniwersyteckim.
Profesor Wolfgang Braungart w pełni zasłużył na wyróżnienie Go medalem „Universitatis Lodziensis Amico”, jest bowiem autentycznym i zaangażowanym przyjacielem Uniwersytetu Łódzkiego.