ODNOWIENIA DOKTORATÓW NAUKOWYCH: PROF. DR HAB. MAREK STANKIEWICZ

Marek Jacek Stankiewicz jest absolwentem Uniwersytetu Łódzkiego. W 1969 r. ukończył kierunek studium organizacji na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ. Bezpośrednio po studiach podjął pracę w charakterze asystenta naukowo-dydaktycznego w Instytucie Zarządzania na tym wydziale i pracował na tym stanowisku do 30 września 1972 r. Z dniem 1 października 1972 r. przeszedł do Instytutu Ekonomicznego Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie pracował do 30 września 2013 r. Kontynuował tam swoją karierę naukowo-dydaktyczną najpierw jako starszy asystent, a potem jako adiunkt. W latach 1990–2003 pracował jako profesor nadzwyczajny na Wydziale Nauk Ekonomicznych i Zarządzania UMK, a od 1 października 2003 r. jako profesor zwyczajny UMK. Od 1 października 2013 r. przeszedł do pracy naukowo-dydaktycznej w Wyższej Szkole Bankowej w Toruniu (obecnie Uniwersytet WSB Merito) na etat profesora zwyczajnego. Od września 2024 r. jest emerytowanym profesorem UMK oraz UWSB Merito.

Stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych uzyskał 25 lutego 1975 r., nadany uchwałą Rady Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego UŁ na podstawie obrony rozprawy doktorskiej Analiza wpływu postępu technicznego na strukturę zatrudnienia w przedsiębiorstwie przemysłowym. Na przykładzie przemysłu przędzalń czesankowych. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych w zakresie organizacji i zarządzania uzyskał również dzięki uchwale Rady Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego UŁ, której podstawą była między innymi monografia Metody inwentyczne w rozwiązywaniu problemów strategicznych przedsiębiorstwa przemysłowego (1988). Z kolei tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych nadano mu 18 października 2002 r. na bazie przedstawionego dorobku naukowego, w tym monografii Konkurencyjność przedsiębiorstwa. Budowanie konkurencyjności przedsiębiorstwa w warunkach globalizacji (2002).

W trakcie swojej ponad pięćdziesięcioletniej pracy naukowo-badawczej przygotował i opublikował liczne opracowania o dużym znaczeniu dla rozwoju polskiej nauki o zarządzaniu, w tym trzy monografie autorskie i pięć współautorskich oraz blisko 100 artykułów naukowych. Spośród jego publikacji trzy następujące opracowania zyskały sobie miano pionierskich w polskich naukach o zarządzaniu: Konkurencyjność przedsiębiorstwa. Budowanie konkurencyjności przedsiębiorstwa w warunkach globalizacji, Pozytywny Potencjał Organizacji oraz Positive Management. Managing the Key Areas of Positive Organisational Potential for Company Success. Wyrazem uznania dla dorobku naukowo-badawczego prof. Stankiewicza był jego trzykrotny wybór na członka Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania Polskiej Akademii Nauk (2003–2014) oraz nominacja na członka Komitetu Badań Naukowych (2004–2008). Ponadto był przez wiele lat aktywnym członkiem Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, w tym prezesem Oddziału Toruńskiego, członkiem Zarządu Głównego oraz Głównej Rady Naukowej TNOiK.

Na szczególne podkreślenie zasługuje jego intensywna działalność badawcza w kierowaniu zespołowymi projektami badawczymi, uzyskiwanymi w ogólnopolskich konkursach organizowanych przez Komitet Badań Naukowych oraz Narodowe Centrum Nauki (sześć takich projektów zostało zrealizowanych w latach 1994–2013).

Należy także docenić udział prof. Stankiewicza w rozwoju kadry naukowej. Był opiekunem naukowym 17 rozpraw doktorskich, recenzentem w kilkudziesięciu przewodach doktorskich i habilitacyjnych, recenzentem kilkunastu wniosków o tytuł naukowy profesora oraz recenzentem Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego w zakresie wniosków uczelni o uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora oraz doktora habilitowanego.

Na podkreślenie zasługuje jego wieloletnia i wielostronna współpraca międzynarodowa z wieloma uczelniami europejskimi (z takich krajów, jak Belgia, Czechy, Dania, Holandia, Finlandia, Francja, Islandia oraz Wielka Brytania), a także amerykańskimi (Dominican University of Chicago oraz University of California, Berkeley).

W trakcie swojej kilkudziesięcioletniej kariery akademickiej pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji kierowniczych, w tym był wieloletnim kierownikiem Katedry Podstawowych Problemów Zarządzania na Wydziale Nauk Ekonomicznych i Zarządzania UMK (1992–2013), prodziekanem (1990–1993) oraz dziekanem tego wydziału (1993–1996), a następnie prorektorem ds. kształcenia UMK (1996–1999). Ponadto w Wyższej Szkole Bankowej w Toruniu został prorektorem, a następnie rektorem w latach 2014–2024 (od 2023 r. rektorem Uniwersytetu WSB Merito w Toruniu).