Celem projektu naukowczyni UŁ jest zdefiniowanie głównych obszarów strat wojennych terenów dawnych województw wileńskiego i nowogródzkiego w czasie II wojny światowej oraz identyfikacja litewskich dyskursów historycznych w tym temacie. Efektem końcowym projektu będzie publikacja artykułu w języku angielskim w renomowanym zagranicznym czasopiśmie naukowym oraz cykl okołonaukowych publikacji upowszechniających wyniki zrealizowanych badań. W oparciu o pozyskane materiały, przygotowany zostanie cykl podcastów pt. „Na rubieży”, publikowanych na portalu „Obserwator Międzynarodowy”.
Projekt jest naturalną kontynuacją podejmowanych wcześniej przez dr Barbarę Jundo-Kaliszewską badań, które dotykają problematyki m.in. wzajemnej recepcji polskiego i litewskiego społeczeństwa na terenach Wileńszczyzny w czasie II wojny światowej oraz wykorzystywania lokalnych animozji przez ZSRS, a następnie – Federację Rosyjską. Naukowczyni UŁ szczególną uwagę przywiązuję do narracji historycznych regionu, wychodząc z założenia, że polsko-litewskie doświadczenia na tym polu (zbrodnia Ponarska, Holokaust, deportacje, sowietyzacja i in.) mogą w przyszłości stanowić przykład dobrych praktyk w budowaniu spójnego przekazu o II wojnie światowej z Ukrainą czy wolną Białorusią.
Już na początku 1947 r. Biuro Odszkodowań Wojennych opublikowało dokument pt. „Sprawozdanie w przedmiocie strat i szkód wojennych Polski w l. 1939-1945”. Straty zostały wyliczone dla obszaru w granicach Polski z 1945 r., ale z wyłączeniem Ziem Odzyskanych oraz terenów „odstąpionych ZSRS”, w tym województw wileńskiego i nowogródzkiego. Konieczność wypełnienia tej luki badawczej, a mianowicie próba oszacowania strat wojennych Wileńszczyzny stała się dla mnie impulsem do przygotowania tego projektu
– tłumaczy dr Barbara Jundo-Kaliszewska.
Teraz jej projekt badawczy zyskał uznanie gremium jurorów w Konkursie Historycznym Instytutu Strat Wojennych im. Jana Karskiego.
Redakcja: Centrum Komunikacji i PR UŁ
Zdjęcia: archiwum prywatne