Profesor dr hab. Adam Jaworski jest związany z Łodzią i Uniwersytetem Łódzkim od końca lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. W 1964 r. ukończył studia dzienne na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UŁ na kierunku biologia, uzyskując tytuł magistra biologii w specjalności biochemia i rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Mikrobiologii i Immunologii, a następnie w Zakładzie Mikrobiologii Przemysłowej Instytutu Mikrobiologii. W 1971 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych na podstawie dysertacji pt. Wpływ niektórych inhibitorów fosforylacji oksydacyjnej na metabolizm drobnoustrojów, realizowanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Leona Sedlaczka. Prace nad mikrobiologiczną biokonwersją steroidów, wykorzystywaną m.in. w produkcji leków kortykosteroidowych, opisane w monografii pt. Badania mechanizmów regulacji 11-hydroksylaz steroidowych w sporangiosporach Cunninghamella elegans były z kolei podstawą do uzyskania w 1985 r. stopnia doktora habilitowanego. W 1988 r. dr hab. Adam Jaworski powołał Pracownię Genetyki Drobnoustrojów (przekształconą w 1990 r. w Zakład Genetyki Drobnoustrojów) i podjął się kierownictwa tej jednostki. Funkcję tę sprawował do 2012 r. W 1992 r. otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł profesora nauk biologicznych, natomiast w 1995 r. z nominacji Ministra Edukacji Narodowej otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego w UŁ. Profesor Jaworski był zatrudniony w UŁ nieprzerwanie w latach 1964–2014, obecnie jest profesorem emerytowanym. Równolegle, w latach 1994–2002 pracował w Centrum Mikrobiologii i Wirusologii PAN w Łodzi, pełniąc od 1998 do 2002 r. funkcję dyrektora tej instytucji. Z kolei w latach 2013–2017 pozostawał na stanowisku profesora zwyczajnego w Społecznej Akademii Nauk w Łodzi, sprawując w latach 2015–2017 funkcję dyrektora Instytutu Zdrowia Publicznego.
Tematyka badawcza prowadzonych przez Profesora prac to początkowo kwestie metabolizmu energetycznego drobnoustrojów i procesy biokonwersji związków steroidowych. Później Jego zainteresowania naukowe skierowały się w stronę dopiero rozwijającej się w Polsce tematyki biologii molekularnej kwasów nukleinowych. W 1986 r. rozpoczął trzyletni staż naukowy w USA, w laboratorium jednego z najwybitniejszych specjalistów w dziedzinie niekanonicznych struktur DNA, prof. Roberta D. Wellsa. Efektem tego wyjazdu było udowodnienie przez prof. Jaworskiego występowania w warunkach in vivo lewoskrętnej formy Z-DNA, skutkujące publikacjami w czołowych czasopismach naukowych, w tym „Science”. Ów staż stanowił też początek wieloletniej współpracy Profesora z tym amerykańskim ośrodkiem. Zaowocowała ona dalszymi stażami i nowymi kierunkami badawczymi (m.in. próbą zrozumienia molekularnych mechanizmów stojących u podstaw niestabilności długich traktów tandemowych sekwencji powtórzonych, odpowiedzialnej za rozwój dużej grupy chorób neurodegeneracyjnych u człowieka) oraz znakomitymi publikacjami Profesora (m.in. w „PNAS”, „Nature Genetics” i „Nucleic Acids Research”). W późniejszym czasie prof. Jaworski był inicjatorem polskich badań nad biologią molekularną prątków gruźlicy oraz nad opracowaniem molekularnych metod diagnostyki skórnych grzybów chorobotwórczych z grupy dermatofitów. Łącznie jest autorem około dziewięćdziesięciu artykułów doświadczalnych, przeglądowych, rozdziałów w monografiach oraz ponad stu doniesień konferencyjnych.
Profesor Jaworski był powoływany do wielu krajowych kolegialnych ciał naukowych i eksperckich. Pełnił m.in. funkcję członka Komitetu Biotechnologii PAN (1993–1996), Komitetu Mikrobiologii PAN (1996–2002, 2012–2016), Komitetu Etiopatogenezy Chorób Zakaźnych Człowieka PAN (1996–2001), Rady Naukowej Instytutu Badania Środowiska i Bioanalizy Akademii Medycznej w Łodzi (1996–1998), Komisji Współdziałania Nauk Chemiczno-Biologiczno-Medycznych Oddziału PAN w Łodzi (1996), Rady Oddziału PAN w Łodzi (od 1999), reprezentanta Polski w FEMS (2000–2002). Od 2001 r. zasiada w Jury Fundacji L’Oreal i Polskiego Komitetu UNESCO, natomiast od 2012 r. w Radzie Naukowej Instytutu Biologii Medycznej PAN w Łodzi. Ponadto jest członkiem Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, Polskiego Towarzystwa Biologii Komórki oraz American Society for Biochemistry and Molecular Biology. Był wielokrotnie powoływany przez KBN i NCN w charakterze recenzenta projektów badawczych, ma w swoim dorobku ogromną liczbę recenzji wniosków profesorskich, habilitacyjnych i doktorskich.
Na uwagę zasługuje także działalność dydaktyczna i popularyzatorska Profesora. Wprowadził do programów kształcenia studentów Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŁ szereg aktualnych zagadnień związanych z biologią molekularną i genetyką, zarówno na poziomie teoretycznym, jak i praktycznym. Był współinicjatorem powołania na Wydziale BiOŚ UŁ studiów magisterskich o specjalności genetyka, a także studiów doktoranckich kształcących przyszłych biologów molekularnych i genetyków. Pod jego kierownictwem wypromowało się kilkudziesięciu magistrów oraz dwudziestu jeden doktorów. Współorganizował na Wydziale BiOŚ UŁ program staży studenckich w wybranych ośrodkach naukowych USA pod nazwą The Visiting Research Graduate Traineeship, który w 2015 r. został objęty prestiżowym patronatem Komisji Fulbrighta i pod nazwą BioLAB przyjął ogólnopolski charakter.
Za swoją działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną był sześciokrotnie odznaczany nagrodą Rektora UŁ, nagrodą Sekretarza PAN, Medalem „Uniwersytet Łódzki w Służbie Miasta i Społeczeństwa”, Złotą Odznaką UŁ, Brązowym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.