Profesor Krystyna Konopka urodziła się w 1938 r. w Łodzi. Maturę uzyskała w 1954 r. w dzisiejszym XII Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi, po czym rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi, który ukończyła w 1961 r.
Po studiach lekarskich rozpoczęła studia biochemiczne w Uniwersytecie Łódzkim, uzyskując tytuł magistra w 1966 r. Jej pierwsze prace badawcze dotyczyły głównie niedoborów żelaza u wieloletnich dawców krwi, które uwieńczyła doktoratem promowanym przez prof. Wandę Leyko. Pracowała w Stacji Krwiodawstwa, a następnie jako adiunkt w Zakładzie Biochemii Akademii Medycznej w Łodzi. Jej działalność naukowa skupiała się w tym czasie na wewnątrzkomórkowym metabolizmie żelaza.
Wyjeżdżała na staże naukowe do Norwegii i Belgii. Jej praca habilitacyjna wykonana pod opieką prof. Lecha Wojtczaka została złożona w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego w Warszawie w 1981 r. W tym samym roku udała się na staż w Berkeley w Uniwersytecie Kalifornijskim, skąd po trzech latach przeniosła się do Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco, a stamtąd do University of the Pacific, School of Dentistry w San Francisco, gdzie pracowała aż do przejścia na emeryturę w roku 2012.
Głównym tematem jej działalności były zagadnienia związane z mechanizmami patogennego działania wirusa HIV-1 i perspektywami terapii AIDS. Obecnie współpracuje z Nejatem Duzgunesem, z którym rozpoczynała pracę naukową w University of the Pacific i jest aktywna publikacyjnie.
Członkini rad redakcyjnych szeregu czasopism, w tym „Journal of Dental Research”. Baza Web of Science podaje 91 jej prac, które były cytowane ponad 1700 razy, a jej indeks h wynosi 22.
Opracował prof. dr hab. Janusz Błasiak