Oprowadzanie autorskie po wystawie „Papier lakmusowy / Niepokorna ziemia” (17.12.2025, środa, godz. 18:00)
W imieniu artystek Aleksandry Pulińskiej i Dominiki Kulczyńskiej serdecznie zapraszamy na autorskie oprowadzanie po wystawie „Papier lakmusowy / Niepokorna ziemia”, które odbędzie się 17 grudnia 2025 (środa) o godz. 18:00 w Muzeum Przyrodniczym w Łodzi.
Podczas spotkania autorki opowiedzą o procesach, materiałach i inspiracjach, które stały się punktem wyjścia ich działań. Przyjrzymy się zmianom jakim ulegają żyjące obiekty sztuki oraz zaprosimy Was do wspólnego doświadczenia instalacji „Zasiewacz” – sensorycznego obiektu, w którym glina, ziemia i nasiona spotykają się w zupełnie nowy sposób. Już od godziny 16:00 będzie można także wejść w działanie performatywne Aleksandry Pulińskiej, które otworzy całe wydarzenie. Artystka podejmie próbę dokumentowania kształtu i dynamiki żyjących roślin za pomocą papieru w postaci płynnej, który dopasuje się do witalności natury i przez nią zostanie ostatecznie uformowany. Zapraszamy do spędzenia tego zimowego wieczoru razem z nami.
Seans estetyczny oraz oprowadzanie autorskie po wystawie „Papier lakmusowy / Niepokorna ziemia” (17.01.2026, sobota, godz. 16:00)
Zapraszamy serdecznie na wydarzenie filozoficzne towarzyszące wystawie Aleksandry Pulińskiej i Dominiki Kulczyńskiej „Papier lakmusowy / Niepokorna ziemia”, które poprowadzi dr Agnieszka Bandura, filozofka i estetyk sztuki 17 stycznia (sobota) o godz. 16:00.
Z pomocą przetrwalnika roślinnego, który pozwoli na dotykanie, smakowanie czy wąchanie opowie nam o sile zimowej natury. A podczas oprowadzania autorki przedstawią nam procesy, materiały i inspiracje, które stały się punktem wyjścia ich działań. Przyjrzymy się zmianom jakim ulegają w trakcie wystawy żyjące obiekty sztuki oraz zaprosimy Was do wspólnego doświadczenia instalacji „Zasiewacz” – sensorycznego obiektu, w którym glina, ziemia i nasiona spotykają się w zupełnie nowy sposób. “Zapraszam na seans estetyczny Podziemia (z serii Przetrwalnik roślinny/ Vegetal survival kit). W przestrzeni wystawy spotkamy się z wybranymi przeze mnie do tego multisensorycznego zestawu obiektami oraz istotami roślinnymi i porozmawiamy o roślinności i życiu nie-ludzkim, zwłaszcza podziemnym; o chwastach, metaroślinach i roślinach ciemności; o strategiach przetrwania i roślinnej sztuce wegetacji; oraz o tym, jak inspirują one współczesną sztukę i humanistykę.”
Agnieszka Bandura jest wykładowczynią w Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu (wcześniej adiunktem w Zakładzie Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie uzyskała stopień doktora filozofii). Jej prace naukowe koncentrują się na sztuce, estetyce, a także na szeroko pojętej filozofii obrazu i doświadczenia. Jest autorką książki "Aisthesis. Zmysłowość i racjonalność w estetyce tradycyjnej i współczesnej" (2013), która dotyka zagadnień związanych z percepcją estetyczną oraz wielu artykułów poświęconych sztuce współczesnej i problematyce estetyczno-filozoficznej.
Oprowadzanie autorskie po wystawie „Papier lakmusowy / Niepokorna ziemia” (1.02.2026, niedziela, godz. 12:00)
Tuż przed zamknięciem wystawy Aleksandry Pulińskiej i Dominiki Kulczyńskiej „Papier lakmusowy / Niepokorna ziemia” zapraszamy jeszcze na ostatnie autorskie oprowadzanie, które odbędzie się 1 lutego 2026 (niedziela) o godz. 12:00 w Muzeum Przyrodniczym w Łodzi.
Podczas spotkania autorki opowiedzą o procesach, materiałach i inspiracjach, które stały się punktem wyjścia ich działań. Przyjrzymy się zmianom jakim uległy żyjące obiekty sztuki w trakcie dwóch miesięcy trwania wystawy oraz zaprosimy Was do wspólnego doświadczenia instalacji „Zasiewacz” – sensorycznego obiektu, w którym glina, ziemia i nasiona spotykają się w zupełnie nowy sposób.
Tekst kuratorski wystawy Zima, choć przewidywalna w swoim cyklu, zwykle jednak zaskakuje, jak gdyby było w nas pragnienie wymknięcia się przypisanym jej zjawiskom. Okres zahamowania procesów wegetacyjnych i czasowego obumarcia roślin stanowi moment szczególnej obserwacji — zarówno dla nauk przyrodniczych, jak i dla refleksji nad relacją człowieka ze środowiskiem. To właśnie wtedy uświadamiamy sobie znaczenie procesów zachodzących w glebie, która mimo pozornego spoczynku pozostaje aktywnym, dynamicznym systemem. Ziemia, nawet w warunkach niskich temperatur, zachowuje potencjał regeneracyjny. W jej strukturze trwają procesy, które umożliwiają ponowne uruchomienie cyklu wzrostu, a mechanizmy przetrwalnikowe roślin i mikroorganizmów ujawniają niezwykłą odporność i zdolność adaptacji. W ramach naszych działań przyglądamy się właśnie takim procesom: temu, co w ziemi pozostaje niewidoczne, a jednak fundamentalne dla jej „żywotności”. Interesuje nas, w jakim stopniu troska, uważność i ingerencje człowieka mogą wspierać lub osłabiać potencjał gleby.
Każda z nas pracuje w innym medium. Aleksandra rozwija praktyki oparte na papierze — materiale od wieków związanym z kulturą, zapisem i pamięcią. Traktuje go jako symboliczny nośnik ludzkiej narracji i bada napięcia pojawiające się na styku dwóch przenikających się, a zarazem historycznie przeciwstawianych porządków: kultury i natury. Medium Dominiki to ceramika, lecz praktyka ta wyrasta z podejścia bardziej ontologicznego. W pracy z gliną — surowcem geologicznym obdarzonym pamięcią i procesualnością — analizuje relacje człowieka z materią ziemi w sposób całościowy, pytając o konsekwencje naszych działań wobec tego, co uznajemy za "nieożywione", a jednak nieustannie reagujące.
Poprzez prezentowane obiekty staramy się ukazać nieustający potencjał życia, który tkwi nawet w miejscach pozornie nieożywionych czy wyjałowionych — życie, które ujawnia się przy odrobinie troski, uważności i czasu. Interesuje nas głęboka, nierozerwalna relacja między tym, co ludzkie i „nasze”, a tym, co ukryte głęboko pod powierzchnią ziemi. Wspólnie pytamy, jak materia może stać się partnerką w dialogu, jak odsłania własne rytmy, podatności i siły, oraz jak poprzez pracę z nią odkrywać inne sposoby bycia w świecie — bardziej odpowiedzialne, uważne i współobecne.
O autorkach
Aleksandra Pulińska – ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, a także odbyła studia międzywydziałowe w Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi w Stambule. Obecnie jest doktorantką Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie realizuje projekt „postartefaktów” — obiektów zaprojektowanych przez artystkę, lecz przekształcanych przez inne organizmy, jako nową formę fuzji kultury i natury. W swojej twórczości łączy różnorodne media — m.in. instalację site-specific, video, papier, szkło — a kursem jej praktyki jest refleksja nad relacjami kultura–natura, odpowiedzialnością człowieka oraz granicą twórczości.
Dominika Kulczyńska – artystka interdyscyplinarna i projektantka ceramiki. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu oraz Szkoły Fotografii AFA. Obecnie doktorantka ASP we Wrocławiu, gdzie realizuje projekt badawczo-artystyczny na styku sztuki, geologii i biotechnologii. Współtwórczyni spółdzielni projektowej Zakwas Studio, działającej w obszarze zrównoważonego rzemiosła. W swojej praktyce bada relacje między człowiekiem, materią i środowiskiem, szczególnie interesując się procesami przemiany i współistnienia. Tworzy rzeźby, instalacje i obiekty z dzikich glin oraz odpadów kopalnianych, traktując je jako żywą materię, zdolną do dialogu z innymi formami życia.
Informacje i materiały: Muzeum Przyrodnicze UŁ
Redakcja: Mateusz Kowalski (Centrum Promocji, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska UŁ)
