Moraczewski w polskiej pamięci historycznej

Z okazji przypadającej 13 stycznia 150. rocznicy urodzin Jędrzeja Moraczewskiego, pierwszego premiera odrodzonej w 1918 r. Rzeczypospolitej, w warszawskim Domu Spotkań z Historią miała miejsce debata, w której wzięli udział m.in. historycy z Uniwersytetu Łódzkiego - dr Ilona Florczak i prof. Przemysław Waingertner oraz prof. Andrzej Friszke, zwycięzca IV edycji konkursu o Nagrodę im. Pierwszego Rektora Uniwersytetu Łódzkiego Prof. Tadeusza Kotarbińskiego. Spotkanie poprowadził dr Mikołaj Mirowski, wychowanek UŁ, obecnie pracownik Muzeum Historii Polski w Warszawie.

 

- Jesienią 1918 r. rząd premiera Jędrzeja Moraczewskiego budował jedno z najnowocześniejszych państw Europy. To jego największe osiągnięcie - tłumaczyła dr Ilona Florczak z Uniwersytetu Łódzkiego podczas dyskusji o jednym z najważniejszych polityków II RP.

Odbyła się także promocja drugiego tomu książki "Jędrzej Moraczewski. Wspomnienia. Ludzie, czasy i zdarzenia" opublikowanej nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego. Pierwszy tom podzielony na część "Młodość i praca inżynierska" oraz "Lata nauki 1870-1896" ukazał się w 2018 r. Autorem opracowania wspomnień jest dr Ilona Florczak, historyk z Uniwersytetu Łódzkiego.

Patronami obchodów urodzin oraz publikacji są Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, Dom Spotkań z Historią, Uniwersytet Łódzki, Muzeum Historii Polski oraz portal Dzieje.pl.

- Jędrzej Moraczewski spisał swoje wspomnienia, a pisząc o sobie, pisał też o polskiej polityce. Był nie tylko świadkiem, ale i uczestnikiem wydarzeń odradzającej się Polski. Podczas dyskusji zastanowimy się, jakie wnioski płyną dziś z lektury jego autorstwa - podkreślali organizatorzy.

Zdaniem prof. Andrzeja Friszkego z Instytutu Studiów Politycznych PAN, przyglądając się niemal półwiecznej działalności Moraczewskiego, należy zaznaczyć, że był jednym z najważniejszych twórców niepodległej Polski w 1918 r.

- Był drugą, po Piłsudskim, osobą, która tworzyła państwo polskie - jego instytucje, porządek ustrojowy i stosunki międzynarodowe. Okres jego premierostwa był bardzo krótki, ale to wówczas powstało państwo, później rozwijało się wokół zbudowanych wówczas instytucji. To pierwszorzędna postać tego okresu - mówił historyk, dodając, że jego zasługi nie są dotąd odpowiednio upamiętnione.

Dr Ilona Florczak wyjaśniała, że na kartach wspomnień Moraczewskiego sporządzanych przez niego u schyłku życia widoczny jest proces kształtowania się jego poglądów. Zdaniem autorki opracowania jego wspomnień na ich kartach widoczny jest dokonany przez Moraczewskiego wybór.

- Mimo że mógł pozostać inżynierem kolejowym i mieć stabilną pracę, zdecydował się zostać politykiem socjalistycznym. Wydaje mi się, że zadecydowały o tym jego przekonania, chęć pracy społecznej i wysiłku na rzecz społeczeństwa - twierdziła. Dodała również, że niezwykle ważne dla jego przyszłości były toczone podczas studiów dyskusje z kolegami pochodzącymi z zaboru rosyjskiego.

Jej zdaniem Moraczewski był politykiem niezwykle skutecznym, czego świadectwem może być dynamiczny rozwój struktur Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego; największym osiągnięciem Moraczewskiego jest jego wkład w budowanie struktur państwa podczas sprawowania przez niego funkcji prezydenta ministrów (premiera) między listopadem 1918 a styczniem 1919 r. Jego rząd przygotował m.in. ordynację wyborczą zapewniającą bierne i czynne prawo wyborcze wszystkim obywatelom oraz szerokie zabezpieczenia pracownicze.

Prof. Przemysław Waingertner dodał, że wpływ na wybory ideowe Moraczewskiego miała praca inżyniera kolejowego.

- Budując kolej, widział to, co dziś nazywamy nędzą galicyjską. Tory kolejowe, które kładł, doprowadziły go do socjalizmu - zaznaczył. W opinii prof. Waingartnera budowana przez lata pozycja polityczna doprowadziła Moraczewskiego do stania się ważną postacią tego środowiska.

- Na Moraczewskiego można patrzeć jako na symbol lewicy niepodległościowej. Tak jak inni jego przedstawiciele w pewnym momencie musiał sobie odpowiedzieć, czy jest w większym stopniu socjalistą, czy piłsudczykiem - stwierdził.

Prof. Waingartner porównał też poglądy Piłsudskiego i Moraczewskiego oraz ich wspólne zasługi w różnych momentach historii międzywojnia.

- W latach 1918-1919 Moraczewski wspólnie z Piłsudskim budował instytucje demokratyczne, m.in. przygotowując ordynację wyborczą. W 1926 r. pomagał Piłsudskiemu, bo nie mógł wiedzieć, jak będzie wyglądała przyszłość Polski po zamachu - zaznaczył. Jego zdaniem, mimo że w 1926 r. znalazł się po stronie Piłsudskiego, to jednak do końca życia próbował realizować swoje idee, m.in. poprzez działalność w ramach Związku Związków Zawodowych.

- Celem jego działań było zakorzenienie obozu sanacji w różnych grupach społecznych - wyjaśnił historyk z UŁ.

Prof. Andrzej Friszke rozważając realizowanie przez Moraczewskiego idei lewicy niepodległościowej, porównał osiągnięcia jego rady ministrów z postulatami programowych socjalistów z 1892 r. Wedle prof. Friszkego była to faktyczna realizacja tych zamierzeń.

- Piłsudski wysiadł z czerwonego tramwaju, ale zarazem zrealizował tzw. program minimum PPS. Jego założenia zostały wprowadzone przez rząd Moraczewskiego w ciągu zaledwie kilku tygodni - tłumaczył.

Prof. Andrzej Friszke jest zwycięzcą IV edycji konkursu o Nagrodę im. Pierwszego Rektora Uniwersytetu Łódzkiego Prof. Tadeusza Kotarbińskiego za wybitną pracę naukową z zakresu nauk humanistycznych, za książkę Sprawa Jedenastu. Uwięzienie przywódców NSZZ "Solidarność" i KSS "KOR" 1981-1984.

Oprócz prelegentów, w spotkaniu udział wzięli: wnuczki Jędrzeja Moraczewskiego (Hanna Rucińska i Krystyna Smosarska), właściciel domu Moraczewskich w Sulejówku i inicjator wydania pamiętników pierwszego premiera Krzysztof Mirosław Smosarski, dyrektor Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku Robert Supeł; dyrektor Szkoły Podstawowej im. Rodziny Moraczewskich w Sulejówku Anna Drężek.


Tekst źródłowy: Michał Szukała, PAP; https://dzieje.pl/aktualnosci/dr-i-florczak-rzad-premiera-moraczewskiego-budowal-nowoczesne-panstwo

Redakcja: Centrum Promocji UŁ