Jestem absolwentką Instytutu Rusycystyki UŁ, uczennicą jednego z nestorów polskiego przekładoznawstwa literaturoznawczego, prof. Zygmunta Grosbarta, który kierował moją pracą magisterską (1985), prowadził doktorat (obrona 1993) i sekundował dalszej karierze. Etat asystenta udało mi się zdobyć tuż przed obroną dysertacji doktorskiej - wcześniej zatrudniono mnie na etacie inżynieryjno-technicznym w Międzyinstytutowym Zakładzie Teorii Tłumaczenia. Mogę więc powiedzieć, że znam pracę na uczelni od podszewki, tym bardziej, że przeszłam wszystkie szczeble kariery naukowej - od asystenta (w MZTT), poprzez doktorat i etat adiunkta (w Instytucie Rusycystyki), następnie habilitację (2000) i profesurę uniwersytecką, aż do profesury nadzwyczajnej i uzyskania tytułu profesorskiego (2013), a później uzwyczajnienia (obecnie jest to etat profesora). Od października 2025 r. kieruję Zakładem Przekładu i Lingwistyki w Instytucie Studiów Wschodnioeuropejskich UŁ. Wcześniej przez kilka lat byłam Kierownikiem Zakładu Przekładu i Dydaktyki w Instytucie Rusycystyki, a poprzednio kierowałam Katedrą (następnie Zakładem Literatury Rosyjskiej). W ramach pracy i zainteresowań z tym związanych zajmuję się przede wszystkim nauczaniem teorii, krytyki oraz praktyki przekładu. Jestem autorką monografii z zakresu przekładoznawstwa oraz współczesnej literatury rosyjskiej, jak również przekładów z języka rosyjskiego i ukraińskiego.  

Poza zainteresowaniami związanymi z pracą, które koncentrują się wokół problematyki literaturoznawczej i przekładowej moją pasję jest tłumaczenie poezji, które traktuję trochę jak rozwiązywanie krzyżówek, co również lubię. Poza tym lubię czytać - to zawsze było moją pasją, lubię słuchać muzyki klasycznej, która pozwala się wyciszyć i latynoskiej, która podrywa do tańca. Chętnie też podróżuję, zwiedzam, poznaję nowe miejsca, ludzi, zwyczaje, potrawy.

Kiedy myślę o swoich osiągnięciach, pierwsze co przychodzi do głowy, to kariera naukowa. Myślę, że uzyskanie profesury niewątpliwie jest takim osiągnięciem. Niemniej, najbardziej cieszy mnie, że moje książki nie są jedynie dekoracją półek, ale wykorzystują je w pracy inni dydaktycy i uczeni, że czytają je studenci. Cieszą mnie również osiągnięcia moich studentów i doktorantek, spośród których jedna uzyskała już stopień doktora habilitowanego. Natomiast poza pracą naukową za sukces osobisty uważam wydanie zbiorku poetyckiego oraz szeregu tłumaczeń, w tym wierszy Cwietajewej w dwujęzycznym tomie redagowanym przez Andrieja Bazilewskiego oraz jej "Poematu Góry" i "Poematu kresu", a także opublikowanie cyklu "Medaliony" w monografii poświęconej temu dziełu Igora Siewierianina. Takim sukcesem jest również współpraca interdyscyplinarna z muzykologiem Jerzym Stankiewiczem, dzięki której wydano zeszyty nutowe i płyty z utworami kompozytorów ojca i syna Regameyów z moją konsultacją, esejem i przekładem tekstów rosyjskich. Ostatnio podjęłam również prace translatorskie związane z tłumaczeniem poezji i prozy twórców ukraińskich (Ołeksandra Korotki, Wiaczesława Medwidia). Za swój sukces uważam też posiadanie rodziny. Bez jej wsparcia zapewne nie osiągnęłabym tego wszystkiego, co dzisiaj może mnie cieszyć.