Promieniowanie jonizujące jest szeroko wykorzystywane w terapii chorób nowotworowych. Pomimo coraz lepszych technik ogniskowania dawki promieniowania w obrębie nowotworu, nadal nie można uniknąć napromieniowania otaczających nowotwór komórek prawidłowych. Prowadzi to do niepożądanych klinicznych efektów radioterapii, do których należą: wczesna, ostra i późna reakcja tkanek zdrowych, pojawienie się rumienia skóry czy utrata włosów. Ze względu na wymienione efekty uboczne wciąż poszukuje się nowych związków chemicznych, które pełniłyby funkcję radioprotekcyjną wobec tkanek prawidłowych, poprzez zmniejszenie stresu oksydacyjnego generowanego radiacyjnie, i jednocześnie pozbawione byłyby działań niepożądanych. Jednym z najbardziej rozpowszechnionych nowotworów na świecie jest nowotwór piersi. Szacuje się, że rak piersi stanowi 1,7 miliona czyli 25% przypadków z pośród wszystkich chorób nowotworowych. Na niekorzystne działanie promieniowania narażeni są nie tylko pacjenci nowotworowi, ale również personel medyczny prowadzący diagnostykę z wykorzystaniem promieniowania jonizującego (np. promieniowanie gamma, X, izotopy), na co wskazują liczne dane statystyczne. Z tego powodu badania prowadzone w kierunku skuteczniejszej ochrony komórek prawidłowych są niezwykle istotne.

W ramach prowadzonych przeze mnie badań wysuwam hipotezę, że węglowe nanomateriały - metalofulerenole ze względu na właściwości fizyko-chemiczne mogą okazać się obiecującymi radioprotektoramimają selektywne właściwości ochronne wobec komórek prawidłowych lecz nie nowotworowych. Dotychczas nikt nie wyjaśnił mechanizmu radioochronego działania metalofulerenolu z uwzględnieniem parametrów fizycznych i chemicznych w oparciu o badania kinetyki procesów rodnikowych zachodzących w modelowych błonach biologicznych, nie wyznaczył wartość szybkości reakcji z produktami radiolizy wody. Integralną częścią badań będzie testowanie przyjętych hipotez badawczych i testowanie nowych metalofulerenoli nie tylko w układach modelowych, ale również weryfikacja ich radioochronego działania w układzie in vitro na modelu komórkowym.

Radiobiologia, ksiazki, sport

Nagroda zespołowa II stopnia w dziedzinie radiobiologii za cykl trzech prac oryginalnych nt. antyoksydacyjnych zdolności wysokohydroksylowanego fulerenolu C60(OH)x, x>30 w rożnych układach biologicznych. Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych im. Marii Skłodowskiej-Curie z okazji XVII Zjazdu Towarzystwa

Nagroda Naukowa Fundacji Uniwersytetu Łódzkiego za szczególne osiągnięcia naukowe w latach 2012-2013 w obszarze Nauk Przyrodniczych i Geograficznych w grupie uczestników studiów doktoranckich UŁ.

Laureat stypendium typu ”travel-grant” Fundacji COST za komunikat zjazdowy w ramach SFRR-Europe Summer School 2012 „Dietary factors and redox signalling”

Laureat stypendium konferencyjnego za komunikat zjazdowy w ramach 14’th International Congress of Radiation Research 2011; stypendium przyznane przez Polskie Towarzystwo Badań Radiacyjnych

Laureat Stypendium Dla Najlepszych Doktorantów za wyniki w nauce przyznanego przez Rektora UŁ

Laureat stypendium dla doktorantów w ramach projektu pt.: „Doktoranci - Regionalna Inwestycja w Młodych naukowców -Akronim D-RIM, II edycja”, współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Poddziałanie 8.2.1.

List Gratulacyjny przyznany przez Rektora UŁ za wyróżniające się wyniki w nauce osiągnięte w roku akademickim 2007/2008

Wyróżnienie na XXXVII Międzynarodowym Seminarium Kół Naukowych w Olsztynie za pracę pt. ”Wpływ L-glutaminy na zdolności antyoksydacyjne z uwzględnieniem stężenia glutationu (GSH)”.

Nagroda im. Janiny Opieńskiej-Blauth za najlepszą pracę przedstawioną przez studenta na XLIII Zjeździe Towarzystwa Biochemicznego. Tytuł pracy: „Laser biostimulation in generation photodynamic effect with N-methylfulleropyrrolidine”.