Zofia Bisiak jest absolwentką historii sztuki Uniwersytetu Warszawskiego i autorką wielu ogólnopolskich, regionalnych i środowiskowych projektów edukacji kulturalnej. Stworzyła pierwszą w Polsce edukacyjną pracownię ceramiczną w Łucznicy, gdzie odtworzyła zapomniane w Polsce techniki plastyczne (m.in. batik). Otrzymała m.in. nagrodę specjalną Fundacji Kultury „Małe Ojczyzny – Tradycja dla przyszłości”, jak również „Nagrodę Ministra Kultury za całokształt pracy w kulturze”.
Tak o Zofii Bisiak pisze prof. Ewa Latkowska-Żychska
Zofia Bisiak również czerpie papiery. Jej papierowe dzieła prowadzą widza do refleksji nad złożoną urodą świata roślin. Zosia zatrzymuje je w kartkach papieru, wiodą tam nowe życie, prezentując urodę podległą zmianom. Te obrazy odwołują się do przemienności pór roku, od wzrostu, poprzez dojrzałość i czas pozornej straty.
To nie są kwiatki z rabatki. Role pierwszoplanowych bohaterów grają tam rośliny otaczające Łucznice zewsząd. Takie rośliny, które idąc na spacer i podziwiając widoki mijamy nie przyjrzawszy się im wcale, bohaterowie drugiego planu. Artystka prezentuje je formą kart przeskalowanego pamiętnika. Zatapiając urodę roślin w papierowej materii, stwarza dla nich nowe przestrzenie wizualne, aby dzielić się z widzem ich budzącym zachwyt pięknem.
fot. Katarzyna Michalska, zdjęcia prac z wystawy w Pałacu w Miechowicach (2022 r.)
Wystawa jest punktem wyjścia do szerszej refleksji na temat papieru.
- Jak rozpoczęła się wielowiekowa historia papiernictwa i piśmiennictwa?
- Jak to medium funkcjonuje w społecznej wyobraźni w dzisiejszych czasach?
- Sztuka papieru – co to znaczy?
- Jaką dzisiaj papier pełni rolę?
- Jaką alternatywę stwarza papier wobec cyfrowej rzeczywistości?
Odpowiedzi na te pytania będą poszukiwać prowadzący wydarzenia w ramach programu towarzyszącego wystawie. Więcej informacji na temat ekspozycji oraz sam program można znaleźć na stronie wystawy.
Redakcja: Bartosz Kałużny (Centrum Komunikacji i PR)
