Janusz Moos – magister inżynier, dyrektor Łódzkiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego w Łodzi (ŁCDNiKP), wybitny pedagog, oświatowiec, animator regionalnego i ogólnopolskiego ruchu postępu pedagogicznego w zakresie kształcenia zawodowego i ogólnokształcącego. W latach dziewięćdziesiątych XX w. opracował nowy typ szkoły – liceum techniczne oraz model „kształcenia modułowego” i „synektycznego” uczniów oraz kadr nauczycielskich w szkołach eksperymentalnych. W 2002 roku kierował pracami nad modelem kształcenia w liceum profilowanym i programami kształcenia w czternastu profilach. Na zlecenie Komisji Europejskiej zarządzał międzynarodowym programem „Leonardo da Vinci”, przygotowując w jego ramach m.in. multimedialne programy edukacyjne dla szkolnictwa zawodowego i ogólnokształcącego. W latach 1993–1997 koordynował Program UPET-IMPROVE – „Modelowanie systemu kształcenia w szerokoprofilowych zawodach tekstylnych, budowlanych i chemicznych”. Jest inicjatorem organizacji pierwszych standaryzowanych egzaminów zawodowych, kształcenia szkolnych doradców zawodowych (studia podyplomowe dla nauczycieli kształcenia zawodowego w ramach programu IMPROVE), organizacji klubów techniki i Międzyszkolnego Klubu Pracy oraz inicjatorem i organizatorem prac nad programami kształcenia modułowego (UPET-IMPROVE). Do 1997 r. był redaktorem naczelnym miesięcznika „Szkoła Zawodowa”. Obecnie kieruje periodykiem „Dobre Praktyki. Innowacje w Edukacji”, który stał się forum upowszechniania najlepszych rozwiązań w szkolnictwie publicznym.
Dyrektor J. Moos jest członkiem Prezydium Krajowej Rady Postępu Pedagogicznego. Opublikował łącznie ponad siedemset publikacji, skryptów, poradników, artykułów i materiałów dydaktycznych z zakresu edukacji zawodowej i polityki reform oświatowych. Z rozpraw J. Moosa korzystają przedstawiciele nauk społecznych, takich jak: socjologia, praca i polityka socjalna, politologia, ekonomia, zarządzanie, pedagogika. Do przełomowych należy zaliczyć: Liceum techniczne, red., Radom 1996; Kształcenie w zawodzie szerokoprofilowym, red., Warszawa 1998; Nauczycielski zespół postępu pedagogicznego w szkolnictwie zawodowym województwa łódzkiego, cz. 1–2, współred. z R. Patora, Łódź 1999; Budowa programów kształcenia modułowego i organizacja pracy w modułach, red., Łódź 2001; Modelowanie kształcenia modułowego, cz. 1–4, red., Łódź 2001; Z prac nad projektowaniem kształcenia w liceum profilowanym, red., Łódź 2002; Organizacja procesu kształcenia ogólnozawodowego w liceum profilowanym, cz. 1–2, (red.), Łódź 2002; Nowy model kształcenia zawodowego. Poprzez licea profilowane, współaut. A. Koludo, Poznań 2002; Internet w edukacji, współred. A. Koludo, Łódź 2003; Edukacja społeczeństwa informacyjnego, red., Łódź 2004; Innowacje pedagogiczne w praktyce edukacyjnej, Łódź 2006; Przemiany w edukacji zawodowej w kontekście relacji szkoła–rynek pracy, Łódź 2017.
Wyróżniony Medalem „Universitatis Lodziensis Amico” jest ceniony za powołanie do życia Nauczycielskiego Zespołu Postępu Pedagogicznego oraz zainicjowanie wojewódzkich i krajowych prezentacji innowacji programowych, metodycznych i organizacyjnych, a także procesów kształtowania postaw twórczych – wynalazczych uczniów szkół zawodowych. Upowszechnił w edukacji szkolnej metodę projektów, uczenia się poprzez wykonywanie zadań zawodowych, model dydaktyki konstruktywistycznej, integrację różnych podmiotów edukacyjnych dla potrzeb wspierania szkół, doradztwa zawodowego i różnicowania czasu osiągania kwalifikacji zawodowych. W kierowanym Centrum powiązał placówkę doskonalenia nauczycieli z Ośrodkiem Osiągania Kwalifikacji Zawodowych, Obserwatorium Rynku Pracy dla Edukacji i innymi ośrodkami: Doradztwa Zawodowego, Edukacji Informatycznej, Jakości i Zarządzania. Autor modelu centrum kształcenia zawodowego – praktycznego i Akademii Młodych Twórców. Otrzymał tytuł „Profesjonalnego Menadżera Województwa Łódzkiego” i wiele nagród krajowych za opracowania dydaktyczne. Dokonania J. Moosa budzą ogromny podziw i uznanie w całym kraju, także w środowisku akademickim, bowiem od początku transformacji ustrojowej Rzeczypospolitej Polskiej współtworzy z uczonymi Uniwersytetu Łódzkiego konferencje naukowe i projekty wspomagające studentów i nauczycieli akademickich w doskonaleniu kompetencji zawodowych. Należy do tych liderów kierowniczych kadr polskiej oświaty, którzy swoim poświęceniem i działaniami nowatorskimi stają się liderami nowoczesności.
Dyrektor J. Moos jako pierwszy w Polsce doprowadził w ŁCDNiKP w Łodzi do zarządzania jakością zgodnie z wymaganiami normy ISO 9001:2000 i jako pierwszy otrzymał dla tej instytucji tytuł Inwestor w Kapitał Ludzki, powtarzając ten sukces w minionym roku jako jedyny w sektorze oświatowym. O niezwykle wysokich standardach zarządzania i stworzenia wyjątkowego zespołu nowoczesnych edukatorów, doradców i promotorów myśli oświatowej świadczą liczne akredytacje i certyfikaty, m.in. „Certyfikat Szafirowego Wawrzyna” w ramach konkursu Lider Zarządzania Zasobami Ludzkimi za wybitne osiągnięcia we wszystkich obszarach Zarządzania Zasobami Ludzkimi oraz trzykrotne zdobycie „Szafirowej Statuetki” w powyższym konkursie. To także zdobycie certyfikatu Akredytacji Instytucji Szkoleniowej, jaka jest przyznawana przez Polską Sieć Kształcenia Modułowego, potwierdzając tym samym spełnienie kryteriów jakości w zakresie projektowania, realizacji oraz ewaluacji modułowych programów kształcenia i szkolenia modułowego.
Inicjatywy J. Moosa stymulują nauczycieli do rozwijania we własnych placówkach edukacyjnych i osobistym rozwoju zawodowym nowatorstwa pedagogicznego, postaw twórczych niezależnie od rodzaju i zakresu realizowanych w kraju reform. W kierowanej przez dyrektora J. Moosa placówce organizowane są od początku lat 90. XX w. we współpracy z Uniwersytetem Łódzkim najbardziej znaczące w regionie, a przy tym promieniujące na cały kraj działania na rzecz nowatorstwa pedagogicznego. Tu odbywają się cyklicznie ogólnopolskie konkursy innowacyjne nauczycieli, konkursy przedmiotowe dla uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, w tym konkursy wynalazcze, które promują myśl racjonalizatorską wśród najbardziej uzdolnionej młodzieży i jej nauczycieli. W Radzie Społeczno-Doradczej ŁCDNiKP od kilkunastu lat zasiadają profesorowie UŁ – Eugeniusz Kwiatkowski i Bogusław Śliwerski. On sam jest członkiem Rady Pracodawców UŁ, wspomagając orientację zawodową absolwentów Uniwersytetu oraz doradzając zmiany w programach kształcenia na Wydziale Nauk o Wychowaniu UŁ.
Janusz Moos jest dwukrotnym laureatem Nagrody Miasta Łodzi. Wyróżniany był siedem razy nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (1978–2001). Otrzymał wiele wyróżnień krajowych i odznaczeń, m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, odznakę honorową „Za Zasługi dla Wynalazczości”, Medal im. prof. Janusza Groszkowskiego, odznakę „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”, odznaczenia branżowe, np. SEP, Promotor Rozwoju Edukacji Normalizacyjnej, tytuł „Profesjonalny Menedżer Województwa Łódzkiego w 2005 roku”.