Prof. Bogdan Piasecki urodził się w 1934 r. w Pabianicach, gdzie w 1952 r. ukończył Liceum im. Królowej Jadwigi. Studiował na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Warszawskiej, uzyskując tytuł zawodowy inżyniera mechanika, a następnie magistra o specjalności planowanie, ekonomika i organizacja w przemyśle maszynowym. Po ukończeniu studiów początkowo pracował w przemyśle, następnie w Instytucie Badań Jądrowych oraz Instytucie Ekonomiki i Organizacji Pracy. W 1965 r. podjął pracę na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, na którym pracował przez trzydzieści lat, a następnie przez piętnaście lat na nowo utworzonym Wydziale Zarządzania.

W 1970 r. uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Pracę doktorską napisał pod kierunkiem prof. Władysława Welfe na temat Zastosowanie aproksymacyjnej metody programowania liniowego do optymalizacji rozkroju w przemyśle papierniczym. W 1981 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, a w 1997 r. tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych.

W życiorysie naukowym prof. Piaseckiego szczególną rolę odegrała Jego działalność międzynarodowa, na którą składają się wizyty, staże, wykłady i praca na uniwersytetach za granicą. Po trzech latach od uzyskania stopnia doktora otrzymał stypendium amerykańskiej Fundacji IREX i przez prawie rok przebywał na stażu naukowym w czołowych uniwersytetach amerykańskich Carnegie Mellon University w Pittsburgu i Berkely University of California. Wiele miesięcy spędził jako stażysta i visiting professor na uniwersytetach w Helsinkach, Brukseli, Wiedniu, Glasgow oraz wielokrotnie w Londynie. W latach 1982–1986 przez pięć pół roku pracował na stanowisku profesora w Social Sciences Faculty Uniwersytetu w Addis Abebie w Etiopii. Uczestniczył w licznych konferencja i seminariach. Był także członkiem kilku komisji eksperckich i ewaluatorem projektów badawczych Komisji Europejskiej, a także członkiem zespołów edytorskich międzynarodowych czasopism naukowych. Ta szeroka, wieloletnia działalność naukowa ugruntowała międzynarodową naukową pozycję prof. Piaseckiego, a następnie jego udział w wielu projektach Unii Europejskiej w ramach V, VI i VII Programu UE. Udział w tych projektach, oprócz osobistej satysfakcji Profesora, był także okazją do międzynarodowej promocji Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego i Uczelni.

Profesor Bogdan Piasecki w okresie czterdziestu lat pracy na Uniwersytecie Łódzkim prowadził wykłady i seminaria dotyczące różnych problemów ekonomii, przedsiębiorczości i zarządzania. Był promotorem w około pięciuset pracach licencjackich i magisterskich, w Polsce i za granicą, a także promotorem dziewięciu doktorów, z których do tej pory pięcioro uzyskało już stopień doktora habilitowanego i pracuje na uniwersytetach w Łodzi i Krakowie.

Był pionierem w promowaniu i rozwoju teorii oraz nauki o przedsiębiorczości. Od 1992 r. na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ, a później na Wydziale Zarządzania kierował nowo utworzoną Katedrą Przedsiębiorczości i Polityki Przemysłowej. Była to pierwsza w polskich uczelniach instytucja naukowa zajmującą się nadzwyczaj ważnymi, zwłaszcza w początkach transformacji systemowej, teoretycznymi problemami przedsiębiorczości, ekonomiki i zarządzania małymi firmami.

Profesor Bogdan Piasecki był nadzwyczaj zaangażowany w badania naukowe w dziedzinie nauk społecznych i organizatorem takiej aktywności na Uczelni. Jednym z najważniejszych osiągnięć w dziedzinie organizacji nauki i badań naukowych było zorganizowanie na Wydziale Zarządzania UŁ Centrum Doskonałości w Zakresie Gospodarki Opartej na Wiedzy – KNOWBASE, które zrealizowało szereg międzynarodowych projektów badawczych, w tym projektów w ramach V i VI Programu Naukowego Komisji Europejskiej. Było także jedynym przedstawicielem Polski w europejskiej sieci instytutów badawczych – European Network for Social and Economic Research (ENSR). 
Profesor Bogdan Piasecki jest jednym z pionierów badań i edukacji w zakresie przedsiębiorczości i ekonomiki oraz zrządzania małymi firmami. Tematyka ta nie była, z oczywistych powodów, aż do 1998 r. przedmiotem zainteresowania polskiej nauki. Transformacja systemowa spowodowała, że problemy teoretyczne przedsiębiorczości, zwłaszcza rozwoju sektora prywatnych małych i średnich przedsiębiorstw, stały się kluczowym kwestiami polityki społecznej i gospodarczej w Polsce oraz innych krajach transformujących swoją gospodarkę.

Już w czerwcu 1991 r. ukazała się napisana pod redakcją Bogdana Piaseckiego książka An Overview of SME Policy and Organization in Poland, a w październiku 1991 r. obszerna książka, przygotowana na pierwszy zorganizowany w naszym kraju światowy kongres poświęcony tej tematyce, pt. Polityka rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw w państwach centralnej i wschodniej Europy. W 1997 r. napisał nowe na polskim rynku, oryginalne studium teoretyczne, stanowiące podstawę do uzyskania tytułu naukowego profesora Przedsiębiorczość i zarządzanie małą firmą. Teoria i praktyka, zaś w 1998 r. pod Jego redakcją powstał, wydany przez PWN, pierwszy w Polsce podręcznik Ekonomika i zarządzanie małą firmą.

Na Jego dorobek publikacyjny składa się obecnie około stu dwudziestu publikacji książkowych i artykułów zamieszczonych w czasopismach zagranicznych i krajowych, w tym piętnaście autorskich lub współautorskich rozdziałów w książkach wydanych przez czołowe zagraniczne wydawnictwa naukowe.

Przez cały okres pracy na Uniwersytecie Łódzkim prof. Piasecki prowadził intensywne badania naukowe, początkowo w zakresie zastosowań programowania matematycznego w ekonomii, a następnie z zakresu teorii przedsiębiorczości i praktyki, ekonomiki i zarządzania małymi i średnimi przedsiębiorstwami. Uczestniczył lub kierował dwudziestoma międzynarodowymi i około czterdziestoma krajowymi projektami badawczymi z różnych dziedzin zarządzania.

W okresie ostatnich piętnastu lat w swojej działalności naukowej Profesor koncentrował się główne na tematyce polityki i strategii innowacji oraz na badaniach foresightowych, dotyczących perspektyw rozwoju gospodarczego kraju i regionów. Jego osiągnięcia w tej dziedzinie zostały docenione m.in. przez zaproszenie Go do udziału w różnych zespołach eksperckich Komisji Europejskiej. Był także członkiem zespołu ewaluacyjnego projektów badawczych Unii Europejskiej, a Polskie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego powołało Go na członka Komitetu Sterującego Narodowego Programu Foresight. Był członkiem międzynarodowej organizacji naukowej European Council for Small Bussines, redakcji zagranicznych i krajowych czasopism naukowych, PTE, TNOIK, członkiem Rady Naukowej PARP itd.

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2001 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a ponadto odznaczeniami honorowymi, w tym Medalem Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką Uniwersytetu Łódzkiego i Medalem „UŁ w Służbie Społeczeństwu i Nauce”. Za wybitne osiągnięcia naukowe otrzymał także pięć nagród Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz wiele nagród Rektora UŁ.


Oprac. dr hab. Edward Stawasz, prof. UŁ